تاثیر آموزش مبتنی بر فراشناخت بر یادگیری ریاضیات حقیقی

هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی آموزش مبتنی بر فراشناخت بر یادگیری (کاربست، ترکیب، ارزشیابی) ریاضیات حقیقی در دانش آموزان بود. شرکت کنندگان شامل 32 نفر دانش آموز پسر دوره دوم متوسطه از دو آموزشگاه شهر شیراز بودند که روش نمونه گیری به این شرح بود که از یک آموزشگاه، تنها کلاس دوم آن و از آموزشگاه دیگر که دارای سه کلاس دوم بود بطور تصادفی یک کلاس انتخاب شد سپس دو کلاس در ملاک های جنسیت، پایگاه اجتماعی، دوره تحصیلی، محدوده سنی و موقعیت اقتصادی همتاسازی شده و در دو گروه 16 نفری (کنترل و آزمایش) قرار گرفتند و توسط آزمون معلم ساخته پیش آزمون گرفته شد. این پرسشنامه از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بود. تحلیل پیش آزمون با استفاده از آزمون تی برای گروه های مستقل نشان داد که بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. پس از آن، گروه آزمایش و کنترل به مدت هشت جلسه ریاضیات حقیقی را به ترتیب با روش مبتنی بر فراشناخت و روش سنتی آموختند. در پایان دوره، پس آزمون به عمل آمده و با استفاده از آزمون تی برای گروه های مستقل تحلیل شد. نتایج نشان داد که نمره یادگیری ریاضیات حقیقی در هر سه مولفه کاربست، ترکیب و ارزشیابی به گونه ای معنادار بیش از گروه کنترل بود. نتیجه اینکه، آموزش مبتنی بر فراشناخت موجب افزایش یادگیری(کاربست، ترکیب و ارزشیابی) ریاضیات حقیقی، در دانش آموزان، می شد.